کد مطلب:4748
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:6
چگونه ميشود بين روايات وارده راجع به مودت اهل بيت و دوستي با دوستانشان و دشمني بادشمنانشان ، وسيله وحدت و برابري بين شيعه و سني جمع كرد؟
مساله دوستي با دوستان اهل بيت ( ع ) و دشمني با دشمنان آنان منافاتي با وحدت اسلامي بين شيعه و سني ندارد؛ زيرا چنان نيست كه اهل تسنن از دشمنان اهل بيت ( ع ) باشند× بلكه بسياري از آنان به حكم آيه شريفه ( ( قل لااسيلكم عليه اجرا الاالموده في القربي - شوري 23 ) ) دوستي و مودت اهل بيت ( ع ) را واجب مي شمارند .بنابراين دستور فوق تنها شامل كساني مي شودكه با اهل بيت ( ع ) از سرناسازگاري در آمده و با آنان به مقابله برخاستند؛ مانند حاكمان ستمگر و ياوران آنها .افزون بر آن سر منع دوستي با دشمنان اهل بيت قرارگرفتن در خط و جريان انحرافي آنهاست . از اين رو پيوندهايي كه در اين راستا قرار نگيرد چندان اشكالي ندارد .البته اين نكته نيز لازم به تذكر است كه دوستي با خاندان عصمت و طهارت مراتبي دارد وليكن از امتيازات شيعه آن است كه با تمام ابعاد به اين دستور الهي جامه عمل پوشانده است . بنابراين اگر دوست شما از كساني نباشد كه نسبت به ايمه اطهار ( ع ) اظهار عداوت كند دوستي با او اشكالي ندارد .;
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.